Naast de conservatieve behandeling van artrose, kan men tegenwoordig ook kiezen voor celtherapie. In het geval van celtherapie worden de bloedplaatjes, die afgenomen zijn van het bloed van de patiënt zelf, opnieuw geïnjecteerd. Deze geïnjecteerde bloedplaatjes bevatten groeihormonen waardoor het kraakbeenverlies tot rust gebracht wordt, de pijn vermindert en de functionaliteit verbetert. Deze behandelingen worden PRP of ACP therapie genoemd. Maar nu is de vraag, wat is het verschil tussen deze behandelingen?
Het is een beetje een misleidende vraag, want eigenlijk is er geen verschil tussen PRP en ACP therapie. Het gaat puur om een andere benaming voor hetzelfde. Zo staat ACP voor Autologous Conditioned Plasma en PRP voor Platelet-rich plasma. In beide gevallen zijn de injecties leukocyten arm. Leukocyten is een andere benaming voor witte bloedcellen.
De behandeling van PRP en ACP therapie
Over het algemeen vinden er 3 injecties plaats, waarbij er één tot twee weken tussen de injecties zitten. Tijdens de behandeling wordt er een kleine hoeveelheid bloed uit een ader in de arm afgenomen. Daarna wordt het bloedplasma door middel van differentiële centrifugatie gescheiden. Vervolgens worden de bloedplaatjes in het beschadigde gewricht geïnjecteerd, om zodoende de klachten te verlichten. Aangezien de bloedplaatjes vanuit het eigen lichaam verkregen zijn, is er over het algemeen geen sprake van bijwerkingen of complicaties.
Na de PRP en ACP behandeling
Na afloop van de behandeling dient u de eerste 48 het geïnjecteerde gewricht niet te zwaar te belasten. Daarna kunt u de dagelijkse activiteiten weer rustig aan hervatten. Mogelijk ervaart u de eerste dagen na de behandeling juist meer klachten. Maar dit is over het algemeen goed te behandelen met het innemen van wat pijnstillers en het koelen met ijs.
Indien het geïnjecteerde gewricht rood wordt of indien u koorts krijgt, kan er sprake zijn van een ontsteking. In dat geval wordt geadviseerd om contact op te nemen met de arts door wie u behandeld bent.